Odd Girl Out - ร้ายแบบเด็กผู้หญิง

ถ้าคุณเป็นผู้หญิงและกำลังอ่านข้อความพวกนี้อยู่ เราอยากจะขอให้คุณนึกย้อนไปในช่วงเวลาวัยเด็กหรือวัยรุ่นของคุณ และตอบคำถามเราแบบตรงไปตรงมาว่าคุณเคยตกอยู่ในสถานการณ์เหล่านี้บ้างหรือไม่

• เห็นเพื่อนคนนึงดูไม่ค่อยมีคนคบ เลยเข้าไปเล่นด้วยและดีกับเขาอย่างจริงใจ มิหนำซ้ำยังพยายามชวนคนอื่นไปเล่นด้วยอีก แต่ใครๆกลับบอกคุณว่าอย่าไปเล่นกับมันเลย เพื่อนคนนั้นดูเหมือนเป็นคนที่ใครๆก็ไม่อยากคบ
• แรกๆคุณก็ลำบากใจ แต่คุณเป็นคนดีเกินกว่าที่จะปล่อยให้เพื่อนคนนั้นอยู่เหงาๆคนเดียว เลยตัดสินใจว่าจะเล่นกับเขาต่อไป
• วันดีคืนดีปรากฎว่าเพื่อนๆคนอื่นที่เคยแอนตี้เด็กคนนั้นกลับไปเล่นกับเด็กคนนั้นแบบหน้าตาเฉย
• ท้ายที่สุดเด็กคนนั้นที่คุณพยายามทำดีด้วยอย่างจริงใจมาตลอดกลับเลิกคบคุณซะดื้อๆ รวมทั้งเพื่อนคนอื่นๆด้วย คุณเป็นหมาหัวเน่าแล้ว
• ในชั่วโมงลีลาศต้องจับคู่กันเต้นแบบสลับกันไปรอบวง เวลาที่คุณเปลี่ยนไปคู่กับเพื่อนในห้องบางคน เพื่อนคนนั้นจะพยักเพยิดกับเพื่อนสนิทและหัวเราะอะไรกันคิกคักๆก็ไม่รู้
• หรือแม้แต่ตอนนี้ที่ได้ดูซีรีส์ Hormones แล้วอินกับบทของเต้ยมาก รู้สึกประหนึ่งว่าตัวละครนี้เอาชีวิตฉันไปสร้างยังไงยังงั้นเลย

เราขอถามจากใจจริงว่าคุณเคยเจอเหตุการณ์ข้างต้นนี้เกิดขึ้นในชีวิตของคุณหรือเปล่า ไม่ว่าคุณจะรับบทบาทไหนก็ตาม อดีตเด็กหมาหัวเน่าที่ได้กลายมาเป็นคนทิ้งให้เด็กคนอื่นเป็นหมาหัวเน่าบ้าง กลุ่มเด็กที่ชอบแอนตี้คนอื่นโดยไม่มีสาเหตุ หรือแม้แต่เด็กที่ตกเป็นเหยื่อจากการรังแกกันแบบเงียบๆของเด็กผู้หญิง ถ้าคำตอบของคุณคือใช่ฉันเคยเจอ ใช่ฉันเคยทำแบบนั้น และใช่ฉันเคยเป็นเหยื่อแบบนั้น หนังสือเล่มนี้จะทำให้คุณเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างมากขึ้นค่ะ

                                         Source

Odd Girl Out หรือร้ายแบบเด็กผู้หญิง เป็นหนังสือที่แต่งโดย Rachel Simmons ว่าด้วยการข่มเหงรังแกกันแบบไม่ใช้กำลังในหมู่เด็กผู้หญิง คนในสังคมไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครอง ครู หรือผู้ใหญ่คนอื่นๆรอบข้างอาจจะมองข้ามสิ่งนี้ไป เพราะคิดว่าเป็นการผิดใจกันแบบเด็กๆ แต่ Rachel กำลังบอกกับเราว่ามันคือปัญหาที่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลย เด็กผู้หญิงไม่ค่อยรังแกกันทางร่างกายเหมือนเด็กผู้ชาย แต่พวกเธอจะใช้วิธีการที่เราขอเรียกว่าเป็นการลอบกัด การนินทา การทำร้ายกันทางอ้อม การล็อบบี้ให้เพื่อนไม่คบ การโดดเดี่ยว การแอนตี้ การใส่ไฟยุแยงต่างๆ พวกเธอหลีกเลี่ยงการทำร้ายกันซึ่งหน้าตามวิธีของเด็กผู้ชาย เพราะเธอไม่อยากให้สังคมมองว่าเธอร้าย สิ่งที่ทำคือใส่หน้ากากเด็กสาวผู้ใสซื่อเอาไว้แต่มือที่ไพล่หลังถือมืดด้ามโตที่พร้อมจะจ้วงแทงกันเองหากไม่พอใจใครขึ้นมาเมื่อไหร่

เราเองอ่านแล้วอินมากๆเลยนะ Rachel พูดถึงสาเหตุนึงที่ทำให้เด็กผู้หญิงต้องทำร้ายการทางอ้อมแบบนี้ว่ามันเกิดเพราะแรงคาดหวังจากคนในสังคมว่าผู้หญิงต้องอ่อนโยน อ่อนหวาน น่ารัก ช่างดูแล ไม่ทำอะไรที่ไม่ดีหรือรุนแรง แต่ว่าคนเรามันก็มีมุมเสียๆไง เด็กพวกนี้เลยต้องระบายออกโดยการลอบกัดแบบนั้น เราอ่านถึงตรงนี้แล้วบิงโกเลย คิดกับตัวเองว่านี่ไงที่ชั้นไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นก็ตรงนี้ เพราะเราไม่เคยสนใจว่าสังคมจะคาดหวังอะไรจากเรายังไง เราแสดงออกตามที่เป็นตลอด ใครจะมองว่าเราเป็น bitchy ก็ไม่แคร์ ไม่อยากคบก็ไม่ต้องคบ ไม่พอใจอะไรใครก็เล่นกันไปตรงๆไม่เคยลอบกัด ไม่เคยล็อบบี้ให้ใครเลิกคบใคร ไม่เคยยุแยงใส่ไคล้ใครเลย เรากลับชอบการปะทะกันแบบเด็กผู้ชายมากกว่า มันต่อยกันเสร็จแล้วตกเย็นมันก็ไปเตะบอลด้วยกันได้ แต่เด็กผู้หญิงไม่ใช่แบบนั้น เราเลยไม่ค่อยชอบเข้าสังคมผู้หญิงเท่าไหร่ เข้ากับเด็กผู้ชายได้ดีกว่า

เรื่องเนื้อหานั้นเข้มข้นอย่างชนิดที่วางไม่ลงเลยทีเดียว เพราะเป็นงานที่กลั่นกรองมจากงานวิจัยภาคสนามของ Rachel เองสมัยที่เธอเรียนปริญญาโท และยังมีการสัมภาษณ์เด็กสาวอีกมากมายเพื่อให้เห็นสถานการณ์ที่เรียลยิ่งขึ้น ส่วนเรื่องสำนวนแปลก็ไม่ต้องพูดถึง สำนักพิมพ์มติชนได้คุณศิริพร เท้น มาแปลให้ เนื้อหาอ่านแล้วลื่นไหลไม่สะดุดอะไรเลย ด้วยตัวเนื้อหาทำให้เราสนใจมากอยู่แล้ว บวกกับสำนวนการแปลที่ไหลลื่นไม่ติดขัด ก็ยิ่งทำให้อ่านสนุกเข้าไปใหญ่

หลังจากที่อ่านจบเราเชื่อว่าคุณผู้หญิงทุกคนจะได้คลายปมในใจในวัยเด็กของตัวเองลงไปบ้างไม่มากก็น้อย ไม่ว่าคุณจะเคยเป็นเด็กผู้หญิงเลวๆที่ลอบกัดเพื่อนมาก่อน เป็นเด็กเบ๊ในกลุ่มที่ตามน้ำตลอดเวลาที่ควีนบีมันสั่งให้แอนตี้ใครก็ทำตามอย่างไม่ขัดขืนทั้งๆที่รู้ว่ามันผิด หรือแม้แต่ตกเป็นเหยื่อของเด็กผู้หญิงหน้าสวยใจเสียพวกนั้น และบอกให้เลยว่าถ้าคุณเป็นผู้หญิงที่หมั่นไส้ผู้หญิงด้วยกันที่มีนิสัยเสียๆแบบผู้หญิงแล้วละก็ หนังสือเล่มนี้จะทำให้คุณนึกเกลียดและขยะแขยงคนเพศเดียวกันขึ้นมาจับใจเลยแหละ

อ่านอะไรต่อดี >>> Queen Bees and Wannabes by Rosalind Wiseman and Schoolgirls: Young Women, Self-Esteem, and the Confidence Gap by Peggy Oreinstein